CELOFYZY NIE ISTNIEJA

[kiwaczek]

Ech... Obudziłaś demony...

W podstawówce nauczycielka polskiego zabiła nam "Wesele w Atomicach" sprowadzając wszystko do parteru. Odrzutowce co sobie gniazdko uwiły stały się nagle jaskółkami, rakieta odpalona z rękawa - butelką, chitynowy pancerzyk - skutkiem upojenia alkoholowego. I z całości ostał się jedynie Bańbuła, który tradycyjnie rżnął nożem...

[Ellaine]

W podstawówce, hm... nie interpretowaliśmy żadnych wierszy, ach... ale moja podstawówka kończyła się na szóstej klasie, może dlatego. Albo nie pamiętam. Pamiętam za to, że nauczyłam się w podstawóce wiązać krawat, bo w ćwiczeniach do j.polskiego był przedstawiony schemat, jak tego dokonać. <mówię serio, jak najbardziej serio>
Za to w gimnazjum, cóż... spuszczę zasłonę milczenia na to, co myślę o nauczycielce, poza tym, że była miłą kobietą i nieco za delikatną w stosunku do klasy.
A w liceum, to prof. chciał byśmy interpretowali bardzo dogłębnie, więc jeśli uważaliśmy, że wiersz można zinterpretować na bogowie wiedzą ile sposobów, to należało je wszystkie umieścić w interpetacji. ;)

Niech żyje, lub nie, celofyz Schrodinger'a!

[Małgorzata]

Przepraszam, Ellaine, szybkość pisania powoduje błędy myślenia :))))

Co do interpretacji, to nie do końca jest tak, że muszą się różnic drastycznie. Jednak każdy człowiek opiera się w interpretacji na własnych doświadczeniach, manieryzmie, przyzwyczajeniach (w tym językowych, a zatem rownież - poznawczych). W efekcie - różnice odbioru będą i wpłyną na interpretacje => choćby na hierarchię wartości elementów, co może zmienić odczytanie, wymowę utworu, wpływać na emocje czytających.

Stąd zaznaczyłam, że interpretacje winny być zbieżne (bo funkcja komunikatywna języka winna być spełniona), ale mogą się różnić (bo funkcje emotywne, artystyczne - choćby symbolizowanie generuje różnice odczytań). Nie ma jednej interpretacji, a na pewno nie ma jedynej i słusznej. Dzieło po publikacji (w tym również wiersz czy inny utwór literacki) żyje poza Autorem i nawet jego interpretacja nie jest słuszna i jedyna, a kiedy mija czas... Cóż, wtedy interpretacje się zmieniają, bo i zmieniają się odbiorcy.

Inna sprawa, że interpretacje wierszy w szkole bywają czasem... Cóż... Egzotyczne? :))))

[Harna]

Interpretacja, której nigdy, przenigdy nie zapomnę. Porażająca swą głębią i celnością. Utwór interpretowany — pieśń panny dwunastej, czyli Wsi spokojna, wsi wesoła... Kochanowskiego. Interpretacja — wieś jest spokojna, wesoła i w ogóle. Koniec interpretacji. Ja bym na to nie wpadła...

A celofyzy istnieją!

[Małgorzata]

Interpretacja, której nigdy, przenigdy nie zapomnę. Porażająca swą głębią i celnością. Utwór interpretowany — pieśń panny dwunastej, czyli Wsi spokojna, wsi wesoła... Kochanowskiego. Interpretacja — wieś jest spokojna, wesoła i w ogóle. Koniec interpretacji. Ja bym na to nie wpadła...

A wiesz, ja również nie...
Z interpretacji szczególnych: liceum, wiersz "Bagnet na broń". Interpretacja: jak ktoś zapuka w nocy do drzwi, trzeba go potraktować czymś ostrym!

A celofyzy istnieją!

Nie istnieją!

[Ignatius Fireblade]

Tia, to sobie wyobrażam taką interpretację Gombrowicza XD Swoja drogą zawsze było w liceum na polskim wesoło... Jednak przy "Ferdydurke" miało miejsce apogeum.

Celofyzy istnieja!

[No-qanek]

Ja w ogóle jestem przeciwny interpretowaniu wierszy (choć zapewne po prostu (;-P) takiemu sposobowi jaki znam). Wiersz jest całością, a "tłumaczenie" każdego wyrazu "na nasze" jest z góry skazane na niepowodzenie, czy raczej bełkot.

Myślałem, że tylko ja mam tak <pip>-ą nauczycielkę...
Nie ona jest chyba niepowtarzalna - "Tacy, którym wiedza nie dorasta do pięt", "Jak ja ci się zaśmieję, to się nie pozbierasz", takich cytatów można zrobić całą listę.

Swoją (Jedyną Poprawną Ontopiczną) drogą "Niech żyją lub nie celofozyzy Shrodingera" to ciekawe stwierdzenie. Czy to w ogóle można nazwać religią.
Nieważne...

NIECH ŻYJĄ LUB NIE, CELOFYZY SCHRODINGERA

[Ellaine]

Nie ona jest chyba niepowtarzalna - "Tacy, którym wiedza nie dorasta do pięt", "Jak ja ci się zaśmieję, to się nie pozbierasz", takich cytatów można zrobić całą listę

To istotnie ciekawy osobnik... Nasz prof. był całkiem spoko. "Będzie padać. Korektory nisko latają", "Dlaczego rzucasz we mnie długopisem? Przecież przyznałem ci rację, nie musisz we mnie od razu rzucać długopisem. Ha! też mam długopis. Może sprawdzimy, kto ma dłuższy?", "Niemcy, co ci te biedne Niemcy zrobiły?", "X, dzisiaj jest wtorek, pamiętaj, że we wtorki się nie odzywasz", "Iii... Ign.. Iry..., dobra, i tak wiecie o kogo mi chodzi, to co będę się męczył", "A co tu masz? Smoka? Czy wiesz, że smoki są symbolem szatana?" (to było do mnie, hyhy xD a potem zaczęłam nawijać o fantastyce i rpg, wydawał się być zainteresowany). I wiele wiele innych... ach, to były czasy. Zwłaszcza, jak w prima aprilis zostawiliśmy kartkę na drzwiach - Zmieniliśmy epokę, jesteśmy w Starożytności (akurat omawialiśmy Pozytywizm, a szkolna 'świetlico-stołówko-sklepik' nazywał się Hades, bo był w podziemiu), to nawet po nas przyszedł... A raz to rzucaliśmy monetą, czy notatka ma być tekstem ciągłym, czy w punkatch. Monetę (5gr) dał naszej skarbink - na pamiątkę, a do biurka wrócił z tekstem "dobrze, że nie wyjąłem pięciu złotych". ;) Ach, good old tenses xD

Co do interpretacji, to specjalnie nigdy tego nie lubiłam. Chociaż zależało, co to był za tekst.

Niech żyje, lub nie, celofyz Schrodinger'a!

[Varelse]

Tak nawiasem cały bajer z kotem Schrodingera polegał, o ile pamiętam, na tym, że był żywy i martwy JEDNOCZEŚNIE. Więc:

NIECH ŻYJE I NIE CELOFYZ SCHRODINGERA!!!

[Celofyz]

Wiecie że większość wierszy (wierszów?) inspirowały celofyzy? A i wielu autorów to tak naprawde celofyzy incognito.

[Alfi]

Wiecie że większość wierszy (wierszów?) inspirowały celofyzy? A i wielu autorów to tak naprawde celofyzy incognito.

Bo wszystko, co wartościowe, od celofyzów pochodzi.

[Ellaine]

Taa... na pewno, i długi weekend majowy to pewnie też wynalazek celofyzów?

Tak, Varelse, masz rację, mój błąd.

Niech żyje i nie, celofyz Schrodingera!

[No-qanek]

Tak nawiasem cały bajer z kotem Schrodingera polegał, o ile pamiętam, na tym, że był żywy i martwy JEDNOCZEŚNIE.

Ale był żywy i martwy jednocześnie, bo był żywy lub martwy (jednocześnie ;) .

A więc:

NIECH ŻYJE I/LUB NIE, CELOFYZ SHRODINGERA!!!

[Ellaine]

Hm, zapoczątkowałam dziwną tradycję? :] Ja nie chciałam xD

Niech żyje i/lub nie, celofyz Schrodingera!
(ale przynajmniej nauczyłam się pisać to nazwisko :)) )

[eses]

Jeszcze umlaut nad o powinien być ;)