Król Stefek

[terebka]

Wyszperałem i przeczytałem. Kawał solidnej krytyki :P

[Gesualdo]

Chyba w jakiejś chwili przeczytam jeszcze raz Smętarz, skoro tak o nim piszecie. Kiedys nie zrobił na mnie szczególnego wrażenia i jak na razie mam go za powiesc raczej nieudaną.

A ja nie mogę zdobyć się na to, by przeczytać jeszcze raz. Boję się, że magia pryśnie.

Bardzo polecam Serca Atlantydów. Niewiele wspólnego z klasycznym horrorem, ale ma to coś.
King posiada też talent do opisywania rzeczywistości więziennej. A więc - Zielona mila i Skazani na Shawshank.
Powieści cenione przeze mnie za "klimat" - Lśnienie(przede wszystkim), Desperacja (trochę w tyle).
Uwielbiam też krótkie formy, czyli zbiory opowiadań.

King ma swój styl. Pewne specyficzne "zagrania" w narracji, a także wypracowane przez lata chwyty.
Denerwują mnie trochę tabuny pisarzy i "cudownych dzieci", które to Stefek eksploruje do granic możliwości, wykorzystując w swoich powieściach.

[Metallic]

Uwielbiam też krótkie formy, czyli zbiory opowiadań.

"Nocna zmiana" mnie zachwyciła. Miodny zbiorek, polecam serdecznie. Najlepszy tekst w owym zbiorku to chyba "Gzyms" - zakończenie niszczy :)

King ma swój styl. Pewne specyficzne "zagrania" w narracji, a także wypracowane przez lata chwyty.

btw, King ma też w dorobku "Jak pisać. Pamiętnik rzemieślnika.". Książeczka składa się z dwóch części. Jeżeli chodzi o poradnik pisania, to nie mam porównania, jednakże pomógł mi, nie powiem. Natomiast poprzedzająca go krótka autobiografia jest po prostu boska :)

Denerwują mnie trochę tabuny pisarzy i "cudownych dzieci", które to Stefek eksploruje do granic możliwości, wykorzystując w swoich powieściach.

Zgadzam się. Podobnie jak z religijnymi fanatykami o nadludzkich mocach i jednocześnie dewiantami seksualnymi w książkach Koontza.

[Gata Gris]

A ja nie mogę zdobyć się na to, by przeczytać jeszcze raz. Boję się, że magia pryśnie.

Rozumiem Cię :) Czytałam "Smętarz" na tyle dawno, że mogę zaryzykować stwierdzenie, że zmieniłam się sporo od tego czasu. Szkoda byłoby, gdyby powtórna lektura rozczarowała.
Swoją drogą, kiedyś przyszło mi do głowy, że większość książek, które mi się kiedyś nie spodobały, po prostu nie trafiła na właściwy czas w moim życiu.

[emigrant]

Ja Kinga znacznie bardziej cenię za opowiadania.Te krótsze jak Skrót pani Todd czy Plama i te dłuższe jak Skazani na Shawshank lub Ciało. A Mgła jest dla mnie abś(absolutne mistrzostwo świata.)
Książki są lepsze i gorsze. Salem, Smętarz...,wyśmienite ale juz na Bastionie np. się zawiodłem a Regulatorzy (chyba) to taka trochę baranina.

[Q]

Powiem szczrze: uwielbiam "Lśnienie" Kinga (idealnie pasujące do dukajowej koncepcjo psychomemów ;) ), podaba mi się ta swoista przyziemność i "ascetyzm" powieściwoej wizji - tylko jeden element straszący: Overlook Hotel, realizm tła i psychologii, dwuznaczny status zachodzących zdarzeń. (Konceplcja nawiedzonego budynku jako swoistej "istoty" też jest ok.)

Natomiast taka np. "Bezsenność" (by była jasność abstrahuję tu w 100% od warstwy ideowej tej powieści) zniesmaczyła mnie nakitowanymi w tekst bez ładdu i składu nadnaturalnymi postaciami, mam wrażenie, że Stefek usiłował tu naśladować Barkera, ale mu nie wyszło.

Tak więc King jest w moim odbiorze autorem paru wybitnych powieści (udane są zwykle te, w których stara się być "oszczędny" przy wymyślaniu fabuły) i morza - produkowanej dla gotówki - tandety (publikuje to, co kto inny zamknąłby w szufladzie, bo wie, że i tak ciemny lud to kupi).

ps. skoro padło już nazwisko Masterton... od Mastertona nie oczekuję na starcie niczego, bo wiem, że czuje sie on dobrze w roli dostawcy chłamu, ale "Rytuał" tegoż autora (choć nie posiada ani wartości literackich, ani ambicji) zrobił na mnie jako (czysto rozrywkowy) horror świetne wrażenie...

[Gesualdo]

Powiem szczrze: uwielbiam "Lśnienie" Kinga (idealnie pasujące do dukajowej koncepcjo psychomemów

W "Lśnieniu" okryłem pewien błąd logiczny, który zaważył na całym realizmie sytuacji. Nie będę zdradzać, ale chodzi o scenę finałową.

[Q]

W "Lśnieniu" okryłem pewien błąd logiczny, który zaważył na całym realizmie sytuacji. Nie będę zdradzać, ale chodzi o scenę finałową.

A, idzie pewnie o to, że po tych wszystkich dramatycznych przejściach możliwa jest taka sielanka? (Co już K. Sokołowski w śp. "Fenixie" obśmał.)

Faktycznie hollywoodzkie to i niepotrzebne, ale reszta powieści dla mnie ok.

[Metallic]

A przeczytał ktoś cały cykl "Mrocznej Wieży"? Ja dotarłem jak dotąd do piątej części - trochę zbyt nakombinowane z tym księdzem, lekko mnie znudziła. Ale drugą uważam za mistrzostwo :)

[emigrant]

A przeczytał ktoś cały cykl "Mrocznej Wieży"?

Nie czytałem tego w ogóle, choć słyszałem i widziałem w księgarniach. Mógłby mi ktoś w paru słowach powiedzieć o co tam biega?

[Q]

A przeczytał ktoś cały cykl "Mrocznej Wieży"?

W całości? Nie, ale trochę czytałem, trochę mam odłożone do czytania.

W trakcie lektury zastanawiałem się gwałtownie czy to New Weird, czy nie New Weird, a konstrukcja świata (tego po którym bohaterowie najwięcej hasają) trochę mi przypominała "Gigantów zmierzchu świata" Lina Cartera ;D.

Barwne, eklektyczne, pisane niezłym stylem, ale zawsze wolałem klasyczną SF (no dobra: dla "Amberu" zrobię wyjątek ;-) ).

Nie czytałem tego w ogóle, choć słyszałem i widziałem w księgarniach. Mógłby mi ktoś w paru słowach powiedzieć o co tam biega?

Jakże to się prosi o klasyczne "Use the Google, Luke!" ;-)

[Lux Perpetua]

Ja przeczytałam:) I 'Mroczna wieża' jest dla mnie najważniejszym dziełem Króla, pewnie ze względów sentymentalnych. Zbieranie kolejnych tomów wiązało się z istotnymi momentami w moim życiu. No i nabawiłam się niezdrowej fascynacji drzwiami i pociągami:D A skoro mam 19 liter w imieniu i nazwisku czeka mnie coś wyjątkowego:)
Polecam wytrwałym!

[Metallic]

Mógłby mi ktoś w paru słowach powiedzieć o co tam biega?

Akcja rozgrywa się zarówno w naszym świecie, jak i fantastycznym wymiarze głównego bohatera - rewolwerowca Rolanda. Wątek główny to dążenia owego rewolwerowca do odnalezienia tytułowej Mrocznej Wieży. King stworzył bardzo ciekawe uniwersum - przenikanie się wymiarów, przenoszenie bohaterów między nimi oraz przeróżne akcje w czasie są tu na porządku dziennym.

[Gesualdo]

W "Lśnieniu" okryłem pewien błąd logiczny, który zaważył na całym realizmie sytuacji. Nie będę zdradzać, ale chodzi o scenę finałową.

A, idzie pewnie o to, że po tych wszystkich dramatycznych przejściach możliwa jest taka sielanka? (Co już K. Sokołowski w śp. "Fenixie" obśmał.)

Faktycznie hollywoodzkie to i niepotrzebne, ale reszta powieści dla mnie ok.

To, o czym wspomniałeś, nie jest błędem logicznym. Chodziło mi raczej o pewien drobny szczegół, który sprawił, że cała konstrukcja fabuły zachwiała się niczym domek z kart.
Nic więcj nie powiem, bo po pierwsze nie zamierzam spojlerować, a po drugie powieść czytałem dawno i nie pamiętam ze szczegółami tej wpadki (zakładając, że takowa była. Może mi się coś pomyliło).

[Q]

Nic więcj nie powiem, bo po pierwsze nie zamierzam spojlerować.

To ja poproszę szczegóły na pw, zaintrygowałeś mnie.